شیـعـیـان حـیـدریم و خاک پای زینبیم            با نگـاه لطف زهـرا مبـتـلای زیـنـبـیم

برکت یک عمر گریه بر برادرهای او            لطف فرمودند و حالا ما گـدای زینبیم

کـربـلا از ابـتـدا تا انتها میـدان اوست            از محرم تا صفر غرق عـزای زینبیم

در نماز وتر دست گریه کن ها را گرفت            ما حسینی گشته از فیض دعای زینبیم

رازق چشم تر عشاق تنها زینب است            اشک اگر داریم مرهون عطای زینبیم

از نجف تا کربلا هر سال جمع زائران            میهـمان سفـرۀ صحـن و سرای زینبیم

روز محشر لحظۀ "یَومَ یَفِرُ مِن اَخیه"            با نشان "سینه زن" تحت لوای زینبیم

هر مدافع تا زمین افتاد با خونش نوشت            تا نفس در سینه ها باقیست پای زینبیم

کـثرت ایرانـیان لشگـرش معلـوم کرد            بیش از هر قوم دیگر ما فـدای زینبیم

او اسارت رفت تا دین خـدا احـیا شود            ما مسلمانان رنج و غـصه های زینبیم

تازیانه خورد اما چادرش را حفظ کرد            تا ابد حیران این حُجب و حیای زینبیم